කටකාර සිතුවිලි වල පෙලගැස්ම

Mar 13, 2017

ඉතින් ඉගිලී යන්න



ඇවිත් නුඹෙ නෑසියන්
දායාධ විමසමින්
වචන අවි අමෝරා යුධ වදිනවා
දෑවැද්ද නැති ගෑනු ගන්න තොට පිස්සුදැයි
රුදුරු කරකෂ වදන් ඇසෙනවා
සතෙන් සතේඑක්කරන්
මාසෙ මුල පඩි පතෙන්
කනකරට රන් රුවන්
නොතැනුවේ කිම මගෙන් අහනවා
අම්ම ගේ බෙහෙත් ටික
ලිප ඉදෙන බත්පතට
මගේ හැම හීනයම
කැප කරපු බව නුඹත් දන්නවා
සැප දුකට හුරු හිතක්  
ආදරෙන් නුඹ නමින්
දායාධ ලෙස දෙන්න
මගේ ලඟ නොවෙනස්ව තියනවා
නුඹට ඒ දායාධ පිලිගන්න නොහැකි නම්
ඉතින් ඉගිලී යන්න
හදවතේ දොර කෞලු හරිනවා

14 comments:

  1. දායාද ඉල්ලන පිරිමි තාමත් ඉන්නවද අප්පා

    ReplyDelete
    Replies
    1. දායාධ ඉල්ලන පිරිමි නැතත් නෑදෑ සනුහරේ තවමත් කෙලින් නැතත් වක්ක්‍රව හරි දායාධ බලාපුරුත්තු වෙනව. අපි අද වෙනකොට කොච්චර නෑ කිව්වත් තවමත් මේ ප්‍රශ්නෙ තියනව.

      Delete
  2. කටකාරී....
    තාමත් බොහෝ තැන්වල ඔය දේවල් සිද්ධවෙනවා. කෙලින්ම දෑවැද්ද ඉල්ලන උදවිය හොඳයි කියලා හිතෙනවා වහෙං ඔරෝ එන උදවියට වඩා.
    නිර්මාණය වටිනවා. ඉතින්...

    ජයවේවා!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නම් සහතික ඇත්ත දුමී. ස්තූතියි මේ පැත්තට ආවට.

      Delete
  3. රනිල් මාමා එකපාරක් දෑවැදි තහනම් කොරනවා කීවා නේද

    ReplyDelete
    Replies
    1. එහෙම කිව්ව කියල මටත් පොඩි මතකයක් තියනව.

      Delete
  4. මේ කවියෙ අවසාන ටික කියවද්දි මට ගීතයක අවසාන ටික මතක් වුනා.

    ලිඳ මොකට ද දිය නැති නම් වැහුනාවේ
    තිබහට වතුර ඇති තැනකින් පෙවුනාවේ
    කිරි දරු සුවඳ කොතනින් හරි වින්දාවේ
    අහවර නොවන දුක මා ලඟ තිබුනාවේ

    මාතෘකාවට අදාල නැති වුනත් ගැහැනියකගෙ ඉවසීම හරි පුදුමයි කටකාරියෙ. ඉවසන කෙනාවම මිනිස්සු තලා පෙලා දාන එකමයි ඉවසන්න අමාරු.

    හදවතට දැනුන අපූරු නිර්මාණයක්..

    ජයවේවා!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒකනම් ඇත්ත. ඉවසන කෙනාම තමයි තව තවත් තලන්නෙ. ස්තූතියි. මේ පැත්තට ආවට ගොඩාක් කාලෙකින්.

      Delete
  5. දායාදය මදිද ආදරයක් හින්දා
    වටිනාකම මදිද නොවෙනස් වෙන හින්දා
    ආඩම්බර මදිද හිත මගෙ ලඟ හින්දා
    මම හොඳ මදිද වතුපිටි රන් නැති හින්දා..

    ReplyDelete
    Replies
    1. හරිම ලස්සනයි කවිය. ස්තූතියි.

      Delete
  6. හරිම ලස්සන සන්වේදී ව දැනෙන කවියක්...

    ReplyDelete
    Replies
    1. බොහෝම ස්තූතියි විසිරි අක්කේ.

      Delete