නුඹේ මුදු මදුර ස්වර සෙනෙහසින් හැඩ වෙවී
මගේ ලොව නිවාලයි කඳුලකට ඉඩ නොවී
නුඹේ හද වීනාවෙ ස්වර අතර නැලවෙවී
සසරේම හිඳින්නම් ඔය සෙනෙහෙ සිර වෙවී
ගඟක් ගිම් දුරලන්නෙ සයුර හමු වුනු දාට
දහක් කවි පබැදෙන්නෙ ලොවක් නිදියන රෑට
මලක් පෙති විහිදන්නෙ මුවරදින් පිරි දාට
මගේ හද සැනසෙන්නෙ නුඹෙ කිරුල හිමි දාට
