සෙනෙහස සුවය පිරි සොඳුරුම කැදැල්ලක
නැලවුනු හැඟුම් ආදර මල් තොටිල්ලක
තනි කර දමා ඒ හැඟුමන් ඇසිල්ලක
දුරස් කලේ ඇයි නුඹ මා ගෙන් දුරක
අකුරු අඩු පාසලක නගරෙන් දුර ඈත
සප්ත ස්වර රටා මවනා නුඹෙදෑත
වෙහෙසෙයි පුබුදුවන්නට තරු මල් දෝත
නුඹ ගැන හිත හිතා ලතවෙයි මම මෑත
තොල් පෙති නලියාවි නුඹ හා දොඩන්නට
දුරකථනෙත් ගොලුයි බෑ හරි හැටි අමතන්ට
කෙටි පනිවිඩ පමනි ඇත්තේ සැනසෙන්ට
නුහුරුයි නුඹ නැතිව ගෙවෙනා තනිය මට
සඳ ඇවිත් සලා යහනත රැස් කැරලි
ඇරයුම් ගෙනෙයි රඟනට රාග රතිකෙලි
නුඹ නැතිව කෙලෙස මගෙ සිත නැලවිලි
පායන්නෙපා වාවනු බෑ සඳ කොමලි
එලඹෙන දොහේ නිවාඩුවට සෙනෙහෙ අරන්
මග තොට නොනැවතී පියසට ඉගිල්ලියන්
සුදුබත් පතට කැබෙල්ල දලු මාලු උයන්
බලාහිඳිමි හැරගෙන නෙතු කෞලුපියන්
සුදුබත් පතට කැබෙල්ල දලු මාලු උයන්
ReplyDeleteබලාහිඳිමි හැරගෙන නෙතු කෞලුපියන් :]
අපූරුයි කටකාරිගෙ කවි සිතුවිලි
මුල්ම කවි සිතුවිල්ල නිසා හොඳද මන්දා අඩුපාඩු තියනවනම් කියන්න කටකාරි හදාගන්න ලෑස්තියි හොදේ බොහෝම ස්තූතියි මේ පැත්තට ආවට
Deleteඅම්මපා මරු ඈ. හිටිං මං මේ ලිංක් එක යවන්නම්.
ReplyDeletethanks kasun ayiye
Delete///දුරකථනෙත් ගොලුයි බෑ හරි හැටි අමතන්ට
ReplyDeleteකෙටි පනිවිඩ පමනි ඇත්තේ සැනසෙන්ට////
පවු අප්පා....
අකුරු කළ මුල්ම සිතුවිල්ල අපූරුයි...
මේ පැත්තට ආවට බොහෝම ස්තූතියි නිර්මානි. හැමදාම මාත් එක්ක රැඳිල ඉන්න.
Deleteනියමයිනේ අක්කේ..
ReplyDeletethanks malli.
Delete